ن : کامی
به نام خداوند
تازگیا دقت کردین؟ دقت کردین داره کم کم هنجارهای جامعه تغییر می کنه خواه ناخواه ، این ما هستیم که داریم مسیر دگرگونی رفتاری و هنجاری جامعه رو تعیین میکنیم . بیایید بشینیم خوب ریز بشیم ببینیم داریم بر چه معیاری جامعمون رو تغییر می دیم آیا با اختیار و خواست جوونای ما همین جامعه ای هست که کم کم داره شکل میگیره؟
من در همین وبلاگ نظرات نیچه رو درباره ی بازیگری رو آوردم (لطفا اونو مطالعه کنید) که نکات مهم و اساسی رو درباره فیلم و رسانه به انسان یادآوری میکنه . یکی از بزرگای دین خودمون میگه" هر کس به سخنان کس دیگری گوش می دهد درواقع بنده ی او شده است اگر گوینده سخنان شیطانی بر زبان آورد همانا بنده ی شیطان می شود و گوش به فرمان او "
بعضی اوقات آرزو می کنم ای کاش در زمان حافظ و سعدی بودم لااقل اوقات بیشتری برای خودم بودن داشتم . اما مزه ی بزرگ بودن به اینه که فرصته گناه کردن داشته باشی و بتونی جلوی گناه رو بگیری.
رسانه ها چقدر راحت دارن به صورت غیر مستقیم خواسته هاشون رو به ما تحمیل می کنند. (منظورم فقط ماهوارست ها فکر بد نکنینا) هیچ دقت کردین حرف زدن های روزمره ی ما چقدر تلوزیونی شده؟ هیچ دقت کردین وقتی با یه دختری به طور عادی و روزمره ارتباط برقرار میکنیم همش دنبال ایجاد عشق های دروغی بالیوودی و مزخرف هستیم؟
هیچ دقت کردین؟ وقتی تو خیابون راه میریم وقتی یه دختر موباز از جلومون رد میشه به جای پایین گرفتن سرمون عین جغد بهش خیره میشیم؟ هیچ دقت کردین وقتی نماز میخونیم انتظار داریم دخترا و دیگرون بهمون توجه کنن و همه مارو نماز خون بشناسن ؟مگه ما داریم واسه مردم نماز میخونیم؟
هیچ دقت کردین معیارمون برای تصمیم گیری های روزمرمون از " این کار را خدا نمی پسندد" به " مردم ببینن چی فکر میکن" یا "دور از شخصیت من است" تغییر میکنه.
هیچ دقت کردین نقش خدا تو زندگیمون چقدر کم رنگ شده؟
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
آمار
وب سایت: